درطول زندگی ما ممکنه خیلی اتفاقات بیفته که تا سرحد نابودی پیش بریم .گاها همه چیزخودمونو ازدست میدیم یاحتی بخشی از سلامتیمون ممکنه ازبین بره .خیلی ها رو دیدم که بخاطر ازدست دادن زندگیشون خودشون رو هم ازدست دادن .
کسی رو درمحل میشناختم که بخاطر اختلافی که درزندگیشون پیش اومد همسرو بچه اش رو ازدست داد یعنی درزمان زندگی بخاطر خوش بینی زیاد تمام اموال خودشو رو بنام همسرش کرد و ازاونجا که ازقدیم میگن :محبت که ازحد فزون شد *ابله فکردیگر میکند, خانوم بلند میشه میره باترفند طلاق غیابی میگیره درصورتی که درمنزل آقا بسرمیبرد و روح آقا ازقضیه هیچ اطلاعی نداشت و یه روز برگ طلاق توسط مامور میره درخونه مادرش دلم نمیخواد کسی خودش رو جای این بنده خدا بگذاره اما وقتی این اتفاق میفته روزگار برای این بنده خدا روز به روز سیاه و سیاه تر میشه چون پشت بندش خانم که میدونه همسرش دیگه چیزی نداره درخواست مهریه رو هم میکنه و مهریه رو به اجرا میگذاره بخاطر نداشتن اموال مرد بیچاره به زندان میفته وزندانی بودنش منجر به این میشه که دادگاه رای عدم صلاحیت برای نگهداری فرزندش رو هم صادر کنه حالا اگه واقعا کسی میتونه خودش رو جای این بنده خدا تصور کنه !!
عاقبت این بنده خدا به جنون میکشه و راهی تیمارستان میشه وهنوز که هنوزه بعد ازچند سال تحت درمان یکی از آسایشگاههای نگهداری بیماران روانی هست .
گذشته ازچنین مواردی که واقعا آدم رو حتی اگه مثل کوه هم استوار باشه ریز ریز میکنه ,اما اینکه آیا واقعا بعد از هراتفاقی باید خودمون رو ببازیم و به فنا بکشیم موضوعی هست که منو یاد اتفاقی عبرت آموز از طبیعت میندازه .
عقاب ها قادر هستن تا 70 سال زندگی کنن اما این مدت زمان طول عمر لازمه صبر و تلاش برای بقاست .حتما میپرسید یعنی چی ؟یا چطوری؟
جالبه بدونیم که عقاب بطور طبیعی تا 40 سالگی به راحتی زندگی خودش روادامه میده و با بالهای بزرگ و پنجه های قوی سلطان آسمانها بشمار میروه. اما پس از این مدت عمر, چنگال های بلند و انعطاف پذیرش دیگه نمی تونن طعمه را بگیرن و درخودشون نگه دارن ،نوک بلند و تیزش خمیده و کند می شه.شهبال های کهن سالش بخاطر کلفت شدن پرها به سینه اش می چسبه و پرواز برای عقاب دشوار می شه.
حالا عقاب میمونه یه دوراهی !
اینکه بمیره یا یه روند دردناک رو طی کنه تا دوام و تغییر درمسیر زندگی براش دوباره فراهم بشه .
اگرتصمیم به مردن بگیره خیلی اوضاع سخت پیش نمیره چون قادر به تامین غذا برای خودشون نیستن به مرور دچار ضعف شدید میشن و رفته رفته ازبین میرن.
اما اگه بخوان زنده بمونن باید یه دوره 5ماهه پردرد رو باید تحمل کنن. این دوره شامل 150 روزه که عقاب باید به قله یک کوه بلند پرواز کنه و اونجا نشسته و نوک خودش رو به صخره ای سخت بکوبه. اینقدر این عمل درد ناک باید ادامه پیدا کنه که نوک پیر و منعطف عقاب کنده بشه .
حالا باید منتظررویش نوک جدید باشه این مدت برای عقاب بادرد زیادی همراه هست چون قادر نیست چیزی بخوره و بسختی روزگارخودش رو باید طی کنه .تازه بعدازاینکه نوک جدید عقاب رویش پیدا کرد کار عقاب سختتر میشه چون باهمین نوک باید چنگالهاش رو ازبدنش جدا کنه و مثل کشیدن ناخن درانسانها اونها رو بیرون بیاره تا چنگال جدید جای چنگالهای فرسوده قدیمی رشد کنه.
اگه فکرکردید این آخر دوران دردناک عقابه اشتباه کردید چون بعد ازرویش چنگالها تازه نوبت پرهای ضمخت و بزرگ عقاب میرسه و این چنگالها و نوک تازه هستن که بجان بدن نحیف عقاب میفتن تا پرهای بدنش رو یکی یکی بیرون بکشن تا پرهای تازه جایگزین پرهای قدیمی بشن.
این اتفاقات وروند حدود 150روز طول میکشه البته به بنیه عقاب هم بستگی داره چون ممکنه درهمین دوران عقاب ازشدت درد و گرسنگی تلف بشه ولی اگرعقاب بتونه این دوران رو تحمل کنه و دردهای ناشی از خودسازی رو برای رسیدن به دوران جدید زندگی تاب بیاره بعد از گذشت 5ماه اون به یک عقاب تازه متولد شده تبدیل میشه و دوران جدیدی از زندگی رو میتونه شروع کنه که این دوران 30 سال بطول میکشه .
بعضی وقتا تغییر لازمه یک زندگیه ...دربسیاری از موارد لازمه که ما تمام خاطرات گذشته رو به بایگانی بسپاریم و برای یه تغییر جدی در زندگیمون خودمون رو با درد اجین کنیم . درد سینه مرد رو فراخ میکنه و پختگی رو براش به ارمغان میاره ,روحش رو بزرگ میکنه و به دلش وسعت میبخشه .
براي پرواز به آسمانها، منتظر نمان که عقابي نيرومند بيايد و از زمينت برگيرد و در آسمانهايت پرواز دهد. بکوش تا پر پرواز به بازوانت جوانه زند و برويد و بکوش تا اينهمه گوشت و پيه و استخوان سنگين را که چنين به زمين وفادارت کرده است، سبک کني و از خويش بزدايي، آنگاه به جاي خزيدن، خواهي پريد. در پرنده شدن خويش بکوش و اين يعني بيرون آمدن از زندانهاي اسارت .
انعکاس این مطلب در سایتهای دیگر:
نظرات شما عزیزان:
اگر هر کسی می تونست از زندانی که خودش برای خودش ساخته بیرون بیاد که همه امام میشدن!
پاسخ:مگه باخودش صحبت کردم که باهمسرشم صحبت کنم ؟ من انچه اتفاق افتاده رو گفتم وقضاوتی نکردم که بخوام نظرهردو رو جویا بشم.
.gif){kind=small}
درباره وبلاگ
برچسب ها
